“İndiki valideynlər onları böyüdənlərdən çox fərqlidirlər”.
Editor.az xəbər verir ki, bunu uşaq psixoloqu Alexandra Anykina öz müsahibəsində bildirib.
O deyib ki, indi bar xeyli yüksəlib və uşaqların statusu xeyli dəyişib, erkən inkişaf, uşaq psixologiyası və ən yaxşı biliklərə getdikcə daha çox ehtiyac duyulu: ” Sarkaç yellənəndə tez-tez hər şeyin “bir az çox” olduğu bir məqam gəlir. Uşağa ən yaxşısını vermək istəyinin arxasında çox vaxt valideyn tükənməsi, yəni özlərindən çox övladları haqqında düşünməsi dayanır. Belə valideynlərdən tez-tez eşidirik ki, uşağa travma verməkdən, onu “korlamaqdan” qorxurlar. Ailə firavan olsa da, valideynlər içki içmir, işləmir, uşaqlarını sevir, onlarla vaxt keçirir, döymür, hər şeyi alır, əyləndirir, gəzdirir. Belə gözəl ailələrin bəlkə də ən çox yayılmış səhvi uşağın real həyatla üzləşə bilməməsidir. Ağlamaması, əsəbləşməməsi üçün uşağa nə istəsə verirlər. Məsələn, bahalı konstruksiya dəsti istəsə, təbii ki, özümüzü yoracağıq, nədənsə məhrum edəcəyik, amma sabah uşağa onu alacağıq. Onsuz da uşaqlığımda belə şey olmayıb, övladlarıma ən yaxşısını vermək istəyirəm. Məktəb ilə probleminiz var? Bu müəllimin günahıdır; Uşaqlarla işləməyi bilmir. Bütün bunlar yanlış düşüncədir. Uşaq belə bir hisslə böyüyür ki, hər şey həmişə onun istədiyi kimi olmalıdır. Boş yerə səy göstərmək, problem və kədərlə yaşamaq qabiliyyəti inkişaf etmir. Bunu “həddindən artıq müdafiə” adlandırmaq olar”.
Psixoloq bildirib ki, bu yanaşmanın arxasında çox vaxt kifayət qədər yaxşı valideyn olmamaq qorxusu, uşağın göz yaşlarına və ağlamalarına tab gətirə bilməmək və qəbul edə bilməmək qorxusu yatır. “Sikkənin digər tərəfi avtoritar təhsil metodlarıdır, əlbəttə ki, bu da ən yaxşısını etmək və dəyərli insan yetişdirmək istəyindən irəli gəlir. Bu, çox vaxt tənqid, başqaları ilə müqayisə və daima zirvəni yüksəltməklə baş verir. Uşaq dəyərsizlik hissi ilə böyüyür, gözləntiləri qarşılamağa çalışır – bu çox vaxt mümkün deyil. Bu yanaşma uşağa travma verir və uşağın bütün resursları valideynlərini razı salmağa və onların gözləntilərinə uyğunlaşmağa sərf olunur”.
//Gülnarə Abasova, Editor.az